Een competitiedag om in te lijsten…

Vandaag alvast een nieuwe ‘De Week Van…’. Dit keer alleen in een iets ander jasje. Namelijk ‘De zaterdag van Janneke Metselaar.’

Zaterdagochtend om 7:20 uur arriveer ik bij het sportpark. Het hek is al open. Vandaag betekent dat dat Dick, één van de vaste kantinevrijwilligers, de kantine al aan het opstarten is. Het ruikt nu nog lekker in de gang: de koffie loopt boven in de kantine door. Als Clublid van Dienst (CvD) is het mijn taak om ook beneden de boel op te starten.

Met dank aan de schoonmakers die vrijdag het clubgebouw op orde brengen, ligt het wedstrijdsecretariaat er opgeruimd en schoon bij. Opgeruimd is het secretariaat niet altijd, want door de weeks wordt er weleens overleg gevoerd, een printje uitgedraaid en in het weekend is het er doorgaans een zoete inval van leiders, trainers, spelers, scheidsrechters. Logisch dat er dan weleens wat rondslingert. Maar vandaag tref ik het, de ruimte ligt er netjes bij.

Terwijl ook hier het koffiezetapparaat z’n werk doet, hang ik de vlaggen op bij de entree van het sportpark. Het gaat niet helemaal volgens de regelen der kunst, want ik ben altijd in gevecht met de koortjes en de haakjes…, maar even later laat een licht briesje de vlaggen zachtjes wapperen. De oranje van de KNVB, de verenigingsvlag en niet te vergeten de vlaggen van onze hoofdsponsors. Het sportpark is weer geopend voor een veelbelovende competitiedag.

Terwijl ik terugloop naar het clubgebouw word ik ingehaald door één van onze leden, ik schat hem een jaar of 13, die het sportpark op fietst. In tenue al helemaal klaar voor zijn wedstrijd. Vanaf de fietsenrekken lopen we samen richting het gebouw. Ik informeer bij hem: “Je bent er vroeg bij vandaag?!” “Ja,” antwoordt de jongen, “We hebben onze kampioenswedstrijd vandaag!” Ik kijk op mijn horloge en vraag: “Maar hoe laat heb je die wedstrijd dan?” Hij antwoordt: “Nou, negen uur! We moeten half negen verzamelen!”. Voorzichtig vraag ik: “Maar weet je hoe laat het is? Het is tien over half acht….” Enigszins bedremmeld kijkt hij me aan, “Oh…”, maar hij herstelt zich snel en mompelt: “Nou ja, wat maakt het uit…” En hij loopt met opgeheven hoofd het gebouw in, richting de kantine. Daar zal hij ongetwijfeld van Dick een kop thee gekregen hebben om de resterende drie kwartier te overbruggen tot de rest van zijn team komt…

Ik ga verder met het opstarten van het wedstrijdsecretariaat. De schermen en computers aan, het overzicht van de wedstrijden, veld- en kleedkamerindeling op papier uitdraaien en dan samen met Larry, onze (internationale) CvD’er die vrijwel ieder weekend aanwezig is (een held!), het fruit en de limonade gereed maken. We leggen meteen maar een voorraadje fruitbakken in de koelkast aan en we zetten de kannen (suikervrije) aanmaaklimonade klaar. Dat is wel zo makkelijk uitreiken als in alle hectiek de wedstrijden elkaar in volle vaart opvolgen. Al snel loopt het sportpark verder vol met HFC’ers en hun aanhang en met teams van allerhande verenigingen. De ochtend vliegt voorbij. Waar ligt veld 4b? Kleedkamer 3? Rechtsaf! Iemand is z’n schoenen vergeten, ligt er misschien nog een paar tussen de gevonden voorwerpen? Kan ik nog even wat invoeren in het formulier op de computer? Is de wedstrijd op veld 2 al gestart, want die mag niet uitlopen! Kan ik hier misschien een stukje sporttape lenen? Mag ik hier even onze trainingsballen oppompen? Voor al deze vragen en nog meer kunnen mensen bij het wedstrijdsecretariaat terecht. Tussen de bedrijven door doen we zo nu en dan een kop koffie met een trainer, leider of scheidsrechter. En als het 1e HFC’15 seniorenteam ’s middags thuis speelt worden we door gastvrouw, Iekie (ook zo’n topper), van een kop soep voorzien.

Na het middaguur worden we afgelost door de CvD’er die de middag voor zijn rekening neemt. Dat is geen overbodige luxe, want ook ’s middags draait de boel op volle toeren. Helemaal nu het vierde veld goed bespeelbaar is. De behoefte om na een dagdeel op het wedstrijdsecretariaat actief geweest te zijn, met de benen omhoog op de bank neer te ploffen is groot. En daarin zijn de CvD’ers niet de enigen. Om de competitiedagen (zaterdag èn zondag) mogelijk te maken zijn er op de dag zelf o.a. kantine vrijwilligers (de vaste ploeg en wisselende assistent ouders), scheidsrechters, trainers, leiders, verzorgers en corveeërs op de been. Maar ook ervoor en erna: bijvoorbeeld de wedstrijd- en scheidsrechterscoördinatoren, kantinecommissie (inkoop en coördinatie) en vrijwilligers voor het onderhoud van het sportpark.

Op zo’n dag als vandaag is het echt een feest om iedereen actief te zien en om te merken dat de tent goed draait. En als vrijwilliger als ikzelf (met de ballen verstand van voetbal), is het leuk om aan dàt team deel te nemen. En die kampioenswedstrijd van 9:00 uur? Die werd gewonnen. Een geweldige prestatie. Stiekem hoop ik dat we aan dat succes vanuit het wedstrijdsecretariaat een klein steentje bijgedragen hebben…!

PS: De groep CvD zoekt altijd nieuwe aanwas! Draai eens een keer een ochtend mee om te kijken of het je wat lijkt (bel 06-14278019) of mail (verenigingszaken@hfc15.nl). Je bent van harte welkom!